هنگامی که پس از معاینات بالینی، نوار قلب و روش های پیشرفته تری نظیر تست ورزش، اسکن هسته ای قلب، استرس اکو، یا سی تی آنژیو، احتمال قابل توجهی برای تنگی عروق کرونر داده شود، از آنژیوگرافی به عنوان روش قطعی تشخیص بیماری عروق کرونراستفاده می شود. لازم به ذکر است که طی همه ی این مراحل جهت تثبیت احتمال بالای بیماری لازم نیست. گاهی یک شرح حال ساده، نمایانگر یک احتمال بسیار بالا برای وجود این بیماری است: کافی است مرد میانسالی به پزشک اظهار کند که اخیرآ در بالا رفتن از طبقات منزلش، دچار فشردگی یا سوزش در پشت جناق سینه اش می شود. این فرد به احتمال بیش از 95% دچار تنگی شدید عروق کرونر است و هرچه سریع تر باید تحت آنژیوگرافی قرار گیرد.